- шәфәкъ
- и. 1. Кояш баеганнан соң офыкта кояш нурларыннан була торган кызыллык. Таң алдыннан була торган көнчыгыш офыктагы кызыллык 2. Азагы, соңы, иң соңгы мизгеле гомерем шәфәгында. ШӘФӘКЪ БАТУ (СҮНҮ) – Кояшның соңгы нурлары да югалып, караңгылык басу, төн килү
Татар теленең аңлатмалы сүзлеге. 2013.